De verpleegsters, engelen in het wit.

Zij doen meer dan hun plicht.

Ze bieden hulp alle dagen.

We moeten het zelfs niet vragen.

Van iedere kamer, van deur tot deur.

Voor hen misschien dagelijkse sleur.

Toch is het hen niet aan te zien.

Of één enkele slechte keer misschien.

Op ieder belletje reageren zij.

Voor mijn buur, daarna voor mij.

Verpleegsters in het wit.

Ze doen meer dan hun plicht.

Voor elk van ons een vriendelijke blik.

Met de ene heb je al een betere klik.

Maar ze doen allemaal evenveel.

Vragen hoe het gaat, of ik mij soms verveel.

Zij zijn de vrouwen van de lange gang.

Door hen ben ik niet meer bang .