Zo moe
Zo moe
Angstig ligt ze naar het plafond te staren.
Met man en macht kwamen ze om haar te bedaren.
Luid snikte ze om haar kind,
handen zoekend naar haar wie ze hier ook niet vindt.
Zo moe.
Een traan rolt stilletjes over haar wangen.
Waarom houden ze haar hier zo gevangen?
Ze doet toch alles wat men
aan haar vraagt.
Zo moe van het spook waarop ze jaagt.
Zo moe
Zachtjes hoort ze die bekende stem.
Ze lacht heel eventjes, ze vertrouwt alleen nog hem.
Langzaam komt ze tot bedaren.
Zo moe van ’t spook met al zijn gevaren.
Stientje
Schrijfster // Dichteres // overgevoelens.be
Zo moe
Zo moe
Angstig ligt ze naar het plafond te staren.
Met man en macht kwamen ze om haar te bedaren.
Luid snikte ze om haar kind,
handen zoekend naar haar wie ze hier ook niet vindt.
Zo moe.
Een traan rolt stilletjes over haar wangen.
Waarom houden ze haar hier zo gevangen?
Ze doet toch alles wat men
aan haar vraagt.
Zo moe van het spook waarop ze jaagt.
Zo moe
Zachtjes hoort ze die bekende stem.
Ze lacht heel eventjes, ze vertrouwt alleen nog hem.
Langzaam komt ze tot bedaren.
Zo moe van ’t spook met al zijn gevaren.
Stientje
Schrijfster // Dichteres // overgevoelens.be
7 gedachten over “Het spook in haar”
Mooi gedicht.
Is het een nieuwe bundel die je uitbrengt?
Nog niet veel nieuw materiaal voor een nieuwe bundel. Fijn dat je ze goed vindt.
Misschien later. maar als je onbekend bent heb je weinig mogelijkheden. Het blijft een hobby.
Dat heb je weer mooi geschreven….. Prachtig !!!
Bedankt lieve schoonzus
Manneken, zo mooi!!!! plakt aan de ribben, denk maar aan een nieuwe bundel hoor!!!!!
grz Rita.
Bedankt Rita. Misschien ben ik een beetje cru geweest. Maar het is realiteit