Nu lig jij daar
verbonden
aan zuurstof en
kabels van plastiek.
Je gezicht is rond
en gezwollen
je bent heel erg ziek.

Jij lijkt heel vast
te slapen.
Alleen het tikken
van apparaten
werkelijkheid.

Ik kon het niet
erg vatten
jij had me
nog zoveel beloofd.
We deelden alles samen.
maar dit had ik nooit geloofd.

Nu moet ik dapper zijn.
Jou hebben ze
verdoofd, tegen die
verschrikkelijke pijn.

Jou lievelingslied
heb ik afgespeeld.
Gehoopt en gesmeekt.
Jij bleef onbewogen staren.
Velen hebben mijn verdriet gedeeld.

Voor mij bleven, onbeantwoorde vragen.
Ze hebben mij gezegd
je moet afscheid nemen.
Nog een keer mijn
arm om je heen gelegd.