Het laatste restje nostalgie in een doos.
Bij het horen van die mooie melodie.

Het aanraken en ruiken,
aan die opgedroogde roos.

Zachtjes meezingen met het o zo bekende lied.
Dit alles herroept weer mijn verdriet.

De woorden herhaal ik in mijn hoofd.
Stilletjes zit ik te luisteren, haast verdoofd.

Voorzichtig grabbel ik in die spullen.
Heimwee naar  jou, doet mijn hart vullen.

Opeens is het liedje uit.
Stil zit ik daar, geef geen geluid.

Een traan is opgedroogd op mijn wang.
Ik mis je reeds jaren lang.